Η μέρα μου τελειώνει με μια κούραση πολλή.
Σκέφτηκα, αποφάσισα, σκαρφάλωσα, βίδωσα, είπα.
Γυρίζω σπίτι με πονώντας το κορμί.
Επάνω στο τραπέζι είναι αχνιστά τα γιουβαρλάκια.
Τα ετοίμασες φροντίζοντάς με εκεί που και εγώ ο ίδιος ξέχασα να με φροντίζω πια.
Σε ευχαριστώ! Έτσι λιγόλογα όπως το συνηθίζω.
Κι αν δεν το λέω, το λέω: σ' αγαπώ
πίσω από μία της ψυχολογίας όψη που κι εγώ σε μένα εύκολα ποτέ δεν μαρτυράω.
Σκέφτηκα, αποφάσισα, σκαρφάλωσα, βίδωσα, είπα.
Γυρίζω σπίτι με πονώντας το κορμί.
Επάνω στο τραπέζι είναι αχνιστά τα γιουβαρλάκια.
Τα ετοίμασες φροντίζοντάς με εκεί που και εγώ ο ίδιος ξέχασα να με φροντίζω πια.
Σε ευχαριστώ! Έτσι λιγόλογα όπως το συνηθίζω.
Κι αν δεν το λέω, το λέω: σ' αγαπώ
πίσω από μία της ψυχολογίας όψη που κι εγώ σε μένα εύκολα ποτέ δεν μαρτυράω.
2 σχόλια:
Μαριάνθη μου,
μοσχοβόλησαν μέχρι εδώ!!!
Έτσι, να τον... καλο-ταϊζεις, η ...έμπνευση θέλει ελαφρύ ...στομάχι!
Στρατή μου,
όλοι σε αγαπούν. Να το ομολογείς συχνότερα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Φιλί ηλιοφωτο,
Υιώτα
Ελπίζω να είσαι καλύτερα και να περνάς ωραία πλάι στον Δημήτρη σου.
Τα φιλιά μου!
Δημοσίευση σχολίου