...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

17 Δεκεμβρίου 2015

[Ταξιδεύουν τα μάτια μας]

*
Ταξιδεύουν τα μάτια μας αλλά οι καρδιές μένουν ριζωμένες εκεί..
Πατρίδα που σε κουβαλάμε όπως φυλαχτό μέσα απ' το μπλουζάκι.
Κι η γιαγιά μου 
στυλώνει το βλέμμα της στο συρματόπλεγμα που δεν τελειώνει- κι ας
Τελειώνουν οι ώρες της γλυκιάς φωνής που απομακρύνεται-
Του τρένου οι ρόδες στριγκλίζουν όπως οι δήμιοι ανέκφραστοι καρατομούν την Αθωότητα και σπέρνουν αιματοβαμμένο καημό..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου