Θεμέλιο…

Λίθος πάνω στον λίθο, σκέψη

πάνω στην σκέψη- έτσι

γεφυρώνεται η απόσταση

κι ο άνθρωπος που λυπήθηκε

στέκεται τώρα πια ευχαριστημένος

στην πέρα όχθη της πραγματικότητας.

Να ξεχνάς έχει σημασία, να ξεχνάς

και να αφήνεις παραπέρα την λύπη σου, καθώς

αναζητάς μιαν απόφαση από εκείνες

που πονάνε.

Κι η γέφυρα που γίνεται σύμβολο

δονείται από παλμό συγκατάβασης, κι ο λίθος

συζεύει τις αντιφάσεις που δημιουργούν

χωρισμούς

και

δηλητήρια της μελαγχολίας.

Η ψυχολογία απεκδύεται τα αγκάθια της, ο χρόνος

καλπάζει-

                Κι η αυτοκρατορία των ωρών

κυριαρχεί ακλόνητη και

στην ουσία της

παιδαριώδης..