Μπούκωσε η ψυχή από την θλίψη της.
Αλλά ο ενεστώτας δεν μπερδεύεται επ' ουδενί με τον μέλλοντα.
Και το ρόδο αποδέχεται το αγκάθι του καθώς
το πρωινό φως στολίζει με την ατσιδοσύνη του τα απαλά
πέταλα που ευωδιάζουν
πασίδοξα.
Τριάντα ή εκατό- συντελεσμένα
μες το κεχριμπάρι του ήλιου που βαθαίνει την υπόστασή τους έως
ν' απομείνει μόνο το άρωμα
Και το αποφασισμένο χέρι μου να στο προσφέρει,
εδώ.
Αλλά ο ενεστώτας δεν μπερδεύεται επ' ουδενί με τον μέλλοντα.
Και το ρόδο αποδέχεται το αγκάθι του καθώς
το πρωινό φως στολίζει με την ατσιδοσύνη του τα απαλά
πέταλα που ευωδιάζουν
πασίδοξα.
Τριάντα ή εκατό- συντελεσμένα
μες το κεχριμπάρι του ήλιου που βαθαίνει την υπόστασή τους έως
ν' απομείνει μόνο το άρωμα
Και το αποφασισμένο χέρι μου να στο προσφέρει,
εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου