[Αφήνω λίγο χώρο στην καλή εντύπωση]

Αφήνω λίγο χώρο στην καλή εντύπωση

των λουλουδιών

Κι όπως κινεί τα νήματα ο Απρίλιος

       Στα φουσκωμένα δέντρα φαίνεται

          η εγκυμοσύνη των κορμών.

              Μυρίζει ευγενικό φως

                    Και άχραντο μυστήριο της πεταλούδας-

Στο μικρό κλαδάκι το απώτατο

Μεθυστικό γιασεμί.

Σκάει μπουμπούκι κύμα ζωντανό

        Κι η μέλισσα αναστατώνεται και να το ζήσει θέλει

           Παφλάζει πάνω στο βυζάκι

               Της μαργαρίτας μπάμπουρας

                   ζουλούδι των ανέμων

Η γύρη τρώει την σάρκα της

Γκαστρώνεται από την ευωχία το νερό.

               Ο στίχος πλέει ιαμβικά μέσα

                    στην πρωραία Παρασκευή

                         Την ώρα που ο ιβίσκος

Ξυπνά ερυθριάζοντας

Στην γλάστρα την χωμάτινη.

Όλα τα συλλαβίζει το αιχμηρό

          Δευτερόλεπτο-

                                    ένα αφράτο χέρι

             Του ήλιου αναμερίζει τις κουρτίνες

                  Του νου: εύκολα γίνονται τα δύσκολα.

                                   Η ζωή αξίζει!