[Έκθεση στο φως των ζωηρών εκδηλώσεων..]

Έκθεση στο φως των ζωηρών εκδηλώσεων.. Κάτι

Ξαφνικό που ξεπερνά τα ανθρώπινα και φτάνει

Στο ύψος μιας χαράς που δεν παρομοιάζεται

Κάνει το άρρητο πασιφανές. Το βράδυ

που γράφω κουρασμένος και έτοιμος

Να ταξιδέψω πριν ακόμα χαράξει, τρέχοντας

Προς του μυαλού μου την Θεσσαλονίκη..

Ναυάγιο ερωτικό μες τον Θερμαϊκό, λεωφόρος

Μιας Νίκης που πεισμάτωσε να τελειώσει

Κάτω απ’ του Πύργου την ωραία ματαιοδοξία.

Κλάξονς και αυτοκίνητα λουστραρισμένα, παιδιά

Με τα σακίδιά τους, σχολεία

Που δρέπουν της ειλικρίνειας τον καίριο καρπό, ακραία

Φανερωμένη διάθεση, κοντά στην παραλία

που φλερτάρει με το σύθαμπο του ουρανού και της πόλης

το αγλάισμα.

                       Εσύ

Είσαι εκεί που ποτέ μου δεν έφτασα, δεν μ’ άφησαν

Οι παραπλανητικοί συμβιβασμοί και οι προθέσεις

Που τινάζουν τα σύννεφα για να γίνει

Μία βροχή από δισταγμό και φολιδωτή αναποφασιστικότητα

Που βάζει τα πράγματα στην σειρά τους και απλοποιεί

Εκείνα που νιώθεις κι εκείνα που θα μπορούσες

Αλήθεια ν’ αλλάξεις..