2.
Ξύπνησα αξημέρωτα, μου έγνεφε ακόμη η νύχτα. Είχα διαβεί τόσου ονείρου πτήση που δεν τρόμαζα
Με τίποτα, ήμουν καλά διαβασμένος.
Σκοτεινή δίνη του στερεώματος, τράβηξέ με,
Κάνε με φερέφωνο ενός παλμού που δεν σκυθρωπάζει,
Ζω για να περισσεύουν οι αλήθειες μου,
Ζω για να νιώθω πως απόλυτα ζω.
Κι η λύρα που απίθωσαν τα ξωτικά στα χέρια μου
Ουρανομήκης..
Με τίποτα, ήμουν καλά διαβασμένος.
Σκοτεινή δίνη του στερεώματος, τράβηξέ με,
Κάνε με φερέφωνο ενός παλμού που δεν σκυθρωπάζει,
Ζω για να περισσεύουν οι αλήθειες μου,
Ζω για να νιώθω πως απόλυτα ζω.
Κι η λύρα που απίθωσαν τα ξωτικά στα χέρια μου
Ουρανομήκης..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου