Αγαπώ την όψη σου που είναι από όλους κρυμμένη.

Θα μπορούσαν να είναι όλα προγεγραμμένα αλλά

Δεν θέλω να πιστέψω ότι αποφασίζει η μοίρα

Θα αντικαταστήσω τα άστρα με ένα νωχελικό ζελέ

Που πλημμύρισε το μπολάκι του σύμπαντος και

Θα κοιμηθώ κάτω από ένα πλατύφυλλο δέντρο

Που με αγκάλιασε σαν για να βρω ανάπαυση

στα πιο ωραία όνειρα.

Ό,τι  επιπλέει μες του ουρανού την κοιλιά

Είναι μια φωτεινή τελεία που δεν μοιάζει 
με την γη μόνο

Λαμπυρίζει αέναα σαν το λαμπρό φεγγάρι

Που κάνει αργυρό τον κήπο των νεράιδων..

Γράφω με κιμωλία πάνω

Στον μαυροπίνακα της νύχτας.

Αγαπώ την όψη σου που είναι από όλους κρυμμένη.

Ο σπόγγος διορθώνει τα λάθη μου.

Ένα φιλί ισούται με χιλιάδες φιλιά

Και μια ματιά είναι σαν τηλεσκόπιο

Που κοιτά στον μακρινό γαλαξία της καρδιάς σου.