Εγώ το ξέρω ότι η ζωή είναι
απλή.
Σαν να περπατάς πάνω σε μία
παγωμένη λίμνη
Και ανά πάσα στιγμή μπορεί να
σπάσει ο πάγος.
Έτσι απρόβλεπτα χάνονται όλα.
Δεδομένος είναι μόνο ο άνεμος
Και ο ήλιος.
Και το ξίφος του χρόνου που σε
βρίσκει πεισματικά στην καρδιά.
Ακροβασία πάνω από ένα κενό
που μοιάζει
αβυσσαλέο.
Τίποτα δεν λογαριάζω
περισσότερο από μια ευτυχισμένη κουβέντα
Με έναν άνθρωπο απλό και που
δεν προσποιείται
Γιατί δεν έχει τίποτα άλλο να
μου δώσει
Παρά την ζεστή αγαπημένη ιδέα
του.
Αυτά κρατώ κι ας με
αντιπαθούνε οι φιλολογούντες
Με κομπορρημοσύνη τάχαμου και
τάχαμου
δεν πας παρά στην κόλαση του
νου...
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου