Μακρινά άστρα κοντινός ουρανός
Μετά την βροχή τίποτα πια δεν
είναι το ίδιο
Τα δέντρα φρεσκοπλυμένα βελάζουνε
αξημέρωτα ακόμη
αξημέρωτα ακόμη
Κι η νύχτα ξεχειλώνεται όπως για
να γεννήσει
την ωραία μέρα μας.
την ωραία μέρα μας.
Γυαλίζει η άσφαλτος περνούνε τ’
αυτοκίνητα
Ένας χορός από φώτα φλας φρένα
Και μια βιασύνη που χάνεται
μες τα στενά των παρόδων.
μες τα στενά των παρόδων.
Μετά θα ξυπνήσει η πόλη και οι
κραυγές της
θα αναταράξουν την ησυχία των πουλιών.
θα αναταράξουν την ησυχία των πουλιών.
Ο ήλιος θα γελάσει λίγο μένοντας
σαν χάδι πάνω απ’ τα φυτά.
σαν χάδι πάνω απ’ τα φυτά.
Ο ήλιος ο ίδιος θεός.
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Εύχομαι να χαμογελάει ο ήλιος πάνω σας!
Στρατή μου!
Καλορίζικο το νέο σου ΒΙΒΛΙΟ!
Καταρράκτης, στο έχω γράψει!
Να είσαι καλά
και να γράφεις.
Υιώτα, ΝΥ
Υιώτα μου
Σ’ ευχαριστώ γι αυτό που είσαι που δεν είναι άλλο από μια καρδιά που χτυπάει ελληνικά εκεί σ’ έναν δύσκολο μακρινό τόπο.
Να μου γράψεις στο μέιλ αν έχεις αλλάξει διεύθυνση για να σου στείλω βιβλίο.
Φιλιά πολλά από Ελλάδα!
Δημοσίευση σχολίου