Από την απουσία γεννιούνται μεγαθήρια της σιωπής. Τεκμαρτά- σαν δράκοι
στα παραμύθια της ανατολής. Εμπρηστικά λόγια κάνουν την νύχτα να
συμμετέχει στα μυστικά συμβούλια του σύμπαντος.
Από την σιωπή γεννιέται μια ανεπάρκεια που μόνο να μεγαλώσουν κάνει
τα ωδικά δέντρα που ψηλώνουν με την χλωροφύλια φιλαυτία τους ως τον
ουρανό
που βάζει τα λουστρίνια του να τρέξει μες την φαντασία των οράσεων.
Λιγότερες σκιές λιγότερα νυχτοπούλια
λιγότερη προσευχή μιας και ο χρόνος εμπαίζει
όλων των θρησκειών την κατάληξη.
Κατανοώ το ιερό νόημα της λατρείας το σκεύος του καθενός ταξιδιού
που με κάνει σκοτεινό και μετά πενταφώτεινο
να γράφω με μολύβια ευαίσθητα
στην άγραφη πλάκα των ερώτων..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου