Από το βλέμμα μου φεύγουν
πουλιά
που υψιπετούν ακλουθώντας το κατόπι την μοίρα.
Τα βλέφαρα αγαπούνε την ρέμβη και την καταχωρούν στην καρδιά.
Πούπουλα έγνοιας αφήνουν την
κίτρινη αιθέρια γύρη να περιφέρεται
στο περιβολάκι των λέξεων.
Μεσημεριάζει. Ωραία
μεσημεριάζει!
Ο καφές έστρεψε τα γεγονότα
προς την διαλεύκανση.
Από τους τίτλους των εφημερίδων
επισταμένως απουσιάζει η αλήθεια.
Νόμιμη ζοφερή φυλακή.
Ο χαρτοκόπτης κόβει τις σελίδες
στα παλιά βιβλία
Όπως και η καρδιά μου ζει σε
παν-ιώνιο πάθος και αιολική προσευχή.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου