Ο ουρανός βάρυνε
σαν ένα σταφύλι που απεγνωσμένα ζητάει τον μούστο του.
Χειλάκι μου
κατακόκκινο τώρα που ψιχαλίζει πες μου
Πώς να της κλέψω
ένα φιλί;
Άδειασε και δεν
έχει αλλά το πουγκί μου.
Μόνη η καρδιά μου
γέμισε σαν λόγια αέρινα και τρυφερά γιασεμιά.
Κι η μουσική που
γράφει ο ουρανός για να χορεύουν τα φεγγάρια του
δεν είναι τα
λογάκια της που γεμίζουν τις υδρίες της θλίψης;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου