Αποσπώ από το τίποτα
ένα κομμάτι και μ’ αυτό
συνθέτω
μελαγχολικές μουσικές και μια σελίδα γράφω
γεμάτη με της
νύχτας τα επιχειρήματα.
Στον βυθό της
θάλασσας αστραφτερά ψάρια
κολυμπούν σαν
πολύτιμα όνειρα.
Στα ρηχά η αντήχηση
από μια μακρινή εποχή
ταξιδιών που δεν
τέλειωσαν
κάνει τα βότσαλα κι
άλλο στιλπνά.
Η ερμαφρόδιτη νύχτα
μετά δεν αποφασίζει
να βάλει ένα τέλος
στην αγρύπνια μου.
Ζητώ τις λέξεις σαν
ο θηριοδαμαστής μία στιγμή που κόπασε
η αγριάδα και το
ζώο
του παραδίδεται
ακίνδυνο μα κι επικίνδυνο να τον λαβώσει..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου