Μια γυναίκα γυμνή σαν
διάταξη μιας πεζής φράσης.
Περπατά στην παραλία πλάι
στην ήσυχη θάλασσα και τον φρέσκο αέρα.
Τα μαλλιά της ανεμίζουν
κυνηγώντας τον ήλιο που ανέρχεται.
Ψιθυρίζει ένα τραγουδάκι
χαρούμενο.
Κάποτε ο ήλιος την κάνει
χρυσή σαν μια αυτοκρατόρισσα που ήρθε
από άλλες εποχές.
Μ’ ένα φωτιάς διάδημα.
Μπλάβος ο πέρα ουρανός όπως
μετά που νυχτώνει
Εύοσμα πεύκα φτάνουν ως την
άκρη του γιαλού
Και κρησάρουν το φως σαν για
θεία μετάληψη..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου