...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

10 Ιανουαρίου 2013

Ανάμεσα στον Ιανουάριο κι ένα φλιτζάνι καφέ




Ανάμεσα στον Ιανουάριο κι ένα φλιτζάνι καφέ
Χωρά ένα μικρό μυστικό που το κατακτάς με δυσκολία
Σαν κάθεσαι να διαβάσεις κι είσαι μόνος στο σπίτι
Και χτυπούν απ’ τον αέρα κάτι φορές τα παράθυρα
Και σκέφτεσαι ωραία που θα ‘ταν να χαθείς στο βουνό
Σε μια καλύβα που την μισοσκέπασε το χιόνι
Και η νύχτα την προφυλάσσει από ανθρώπους κι αγρίμια.
Εκεί λοιπόν το ποίημα που έρχεται είναι σκέτη αφήγηση.
Πουθενά δεν θέλει να σε καταλήξει παρά μονάχα σ’ ό,τι εκφράζει μια επιθυμία.
Άλλωστε η ποίηση είναι ένα ευεπίφορο όνειρο
προς τον μελαγχολικό ουρανό
Που κρύβουμε επιμελώς και με φοβία μέσα μας.
Μετά λοιπόν απ’ όλο αυτό που μοιάζει με σκηνοθεσία θλίψης αλλά είναι η ζωή
Καταλαβαίνεις πόσο ανάγκη έχουμε την μοναξιά.
Έτσι όπως την ακούνε τα πουλιά να επισκέπτεται το ράμφος τους
Και να κάνει το μικρό τους στηθάκι κάτι ωραίες στιγμές να ανθίζει.
Αφήνω λοιπόν τα χαρτιά μου. Το στυλό μου κουράστηκε.
Και πίνω μια γουλιά καφέ και νιώθω απέραντη την νύχτα
Να τσακίζει τα κλαδάκια των δέντρων και να μ’ αφήνει να κοιτώ
Τα σχήματα των αστερισμών και να τελειώνει κι εμένα της ζωής το κουράγιο μου..



6 σχόλια:

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Απ αυτά τα ποιήματά που μ αρέσουν...
Καλό απόγευμα..

Paraskevi Lamprini M. είπε...

τι όμορφο... και εγώ σκέφτηκα ότι κάπου με την ησυχία θα μπορούσα να ονειρευτώ.. να σκεφθω.. δημιουργησες μία υπέροχη ατμοσφαιρα.. πολύ ωραία!!! νάσαι καλά!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Ελιά

Είναι κάτι φορές που μπαίνοντας στην κατάσταση της γραφής δεν μπορείς παρά να παρασυρθείς από τις επιθυμίες. Εκεί όπου αυτό που έχεις είναι αυτό που μόλις έχασες. Έτσι για να το κερδίσει ο λόγος που κάποτε σε ξεπερνά και δεν ορίζεις την πλεύση του. Κάπου ο στίχος είναι μια ομολογία που όταν την κατανοείς εκ των υστέρων, αισθάνεσαι περίεργα και ίσως για κάποια πράγματα λυτρωμένος.
Χαίρομαι αν γέννησα εικόνες και έπεισα.
Αυτά είναι πάντα οι επιδιώξεις μου..

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...


Παρασκευή

Να είσαι καλά! Ωραία λειτουργεί ένα ποίημα αν καταφέρνει να δημιουργεί εικόνες και αισθήματα.
Να προκαλεί την φαντασία στο έπακρο..
Καλό βράδυ!

Unknown είπε...

τι όμορφα ΄γραμμένο αγαπητέ Στρατή.Το διάβασα,κοιτώντας που και που την ρομαντική φωτογραφία,και με ταξίδεψες ευχάριστα-)))
Ολοι έχουμε ανάγκη στιγμές μοναξιάς!!!!
καλό βράδυ-)))

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Χρυσούλα χαίρομαι γιατί ζωγράφισα στο μυαλό σου!
Ε μια φορά να είμαι ζωγράφος κι εγώ..
Φιλία!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου