Αυτοί που γεννήθηκαν νύχτα
κλειδώνουν τις πόρτες του ουρανού
Οι άλλοι ακανόνιστα τρέχουν
Κανένας τους δεν φτάνει
πουθενά
Μια κοπέλα καθαρίζει το
λουλουδιασμένο μπαλκόνι της
Ο ήλιος κανονιοβολεί επάνω
στα γαρίφαλα
Κόκκινες σκέψεις γράφουν ένα
ποίημα πορφυρό
πάνω στα πεζοδρόμια
Οι πικροδάφνες ακουμπούν
πλάι στον ελαιώνα
Οι πικροδάφνες είναι ένα
σύνορο για τον δρόμο
Εγώ ξενυχτώ και η ηθική μου
είναι μια σαύρα που ξεκαλουπώνει
τις αντιρρήσεις
Ζω με μηδενικές
προκαταλήψεις και απόλυτο έρωτα.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου