ΑΡΤΕΜΙΣ.

Ν’ ανεβαίνει αεράκι ψυχής- σαν καπνός

μεταφυσικός, ουρανομήκης

ν’ ακούγεται μουσική θεά

των δύο φεγγαριών που είδα-



Λίγο παράμερα να πυροβολούν τα γεράνια

χρώματα πεισμωμένα μέσα σε Γενάρη μήνα-



λίγο να έχω ξεφύγει κι εγώ

από σελίδες μοναξιάς-

και ήσυχα όλα

φορτίζουν τις ατόφιες σιωπές τους..



Νερό αίμα χοϊκό

που κυλά υπογείως

να κάνει παλικάρια τα γαρίφαλα



να μην ξέρω από τοξοβολίες γρι

να πιάνω την φαρέτρα μου με λέξεις

να στοχεύω αργά

και να πληγώνω ανήξερος το ζώο της θεάς

ελάφι αρχαίο ποίημα…



4.1.2008