...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

22 Ιανουαρίου 2013

Άσε με εμένα




Άσε με εμένα να είμαι ναυάγιο στην στεριά
Άσε με να είμαι κοχύλι στην άμμο
Άσε με να περικλείω μια φωνή σε ένα που πυρώνει ο ήλιος, λιθάρι-
να εξαπολύω ξαφνικούς κεραυνούς μου.
Άσε με να μιλώ κρυφίως με τα πιο απλά
Πράγματα που η ζωή μας έχει-
Άσε με να λατρεύω την θαλερή παπαρούνα
Και να φιλάω στο μάγουλο το δροσερό τριαντάφυλλο-
άσε με να είμαι εγώ κι ας μην είμαι εσύ αφού είμαστε ένα
Κλειστό φωνήεν του έρωτα που με το στόμα το δικό σου μιλάει..




2 σχόλια:

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

εξαιρετικό!
μπράβο Στρατή!

δεν είναι μόνο ποίηση αυτό... είναι ο καημός μας!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Βίκυ
μ' αυτούς τους καημούς δυστυχώς ή ευτυχώς, πορευόμαστε..

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου