...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

6 Ιανουαρίου 2013

Πενήντα ένα χρόνια κουβαλάω τον δολοφόνο μου.



Πενήντα ένα χρόνια κουβαλάω τον δολοφόνο μου.
Καβάλα. Με υπέταξε
Στο σκοτεινό του ρόλο.
Κάποια στιγμή συμβιβαστήκαμε
Να πάψει να αυθαιρετεί και να αποφασίζουμε
Από κοινού
Αν είναι ο ένας πια τον άλλον να καρατομήσει..



2 σχόλια:

Eυαγγελία είπε...

Σκέφτηκες ποτέ πως ο δολοφόνος σου σ' έχει ανάγκη και σου φορτώθηκε? "Σε υπέταξε στο σκοτεινό του ρόλο" μα εκείνος συμβιβάστηκε μαζί σου κι όχι εσύ μ' εκείνον. Παρ' όλο που σε δολοφονεί όλο αυτό το διάστημα εσύ συνεχίζεις να τον κουβαλάς μαζί σου - σύμμαχο ~ κι είσαι για εκείνον άμυνα και μέσο στήριξης.

Χαιρετώ σε.!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...


Αοράτη..

Θα συμφωνήσω σε όλα μαζί σου. Και αν και δεν θέλω να μπαίνω σε περιπέτειες μακρών σχολίων, θα σου πω ότι απλά ήθελα να δώσω μια ποιητική μεταφορά για το ποιόν αυτού που με εξουσιάζει και τον εξουσιάζω ταυτόχρονα.
Όχι τίποτα πρωτότυπο δηλαδή: κάτι που συμβαίνει απλά στον καθένα μας.
Σ’ ευχαριστώ για την ανάγνωση και την εμβάθυνση σ’ αυτά που κομίζει ο λόγος μου!
Καλό βράδυ!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου