Αγίων Αναργύρων λεωφόρος Δημοκρατίας.

Τι μπορεί να έχει χαθεί απ’ ό,τι ζήσαμε; Τι

Κάτω απ’ τα πέταλα ενός λουλουδιού αφήνει

Το άρωμά του σκόρπιο στο κανάλι των ανέμων κι ενώ

Τα πάντα αμφισβητούνται

Καθηλωμένα μες τον βόρβορο των καιρών που δυσκόλεψαν

και έγινε ο άπληστος και ο αχρείος βασιλιάς και αφέντης;

Αγίων Αναργύρων λεωφόρος

Δημοκρατίας. Ποιάς; Σίγουρα αυτή δεν υπάρχει.

Με ένταση αποφορτίστηκα

Απ’ τα ποιητικά κι έγινα

Θυελλώδης.

Σκέψου μια μέρα που η αθώα φωνή των ταπεινών θα καθοδηγεί 
την ζωή σου.

Μια νομοτέλεια που επανεξετάζεται καθώς

Οι δράκοι της τεχνολογίας διαπιστωμένα μας σκλάβωσαν.

Χτυπούν πεισματικά τα τηλέφωνα. Τήλε σε πλησιάζω

Κι όμως. Θέλω να μ’ εμπιστεύεσαι γιατί το αίμα μου 
κοχλάζει

Και γίνεται αντάρτης που υπερασπίζεται 
ειλικρινά την αλήθεια σου.