Έτσι για να συντελεστεί το παραμύθι μας

Θα συνεχίζει κάτι την απόφασή μου ως το μέλλον

αλλά ο άνεμος

θα είναι άτακτος

και θα το παρασέρνει

ψηλά

όπως για να χαθεί

στην χώρα των υπερβορείων.

Στο στήθος μου θα αγκομαχά η ανάσα

κάπου

στο δάσος,

εκεί που τα βρύα

εκκολάπτουν την υγρασία και την οξύτητα

Το πόδι μου θα περπατά

θα περπατά και θα ανέρχομαι

το ήσυχο μονοπατάκι κατά την ανατολή των γεγονότων.

Η ποίηση θα είναι μια εξίσωση άλυτη

τα μολύβια μου με πείσμα θα γράφουν

ζωγραφιές λέξεις και ουτοπικές φράσεις

που μόνο ο θεός ημπορεί και να στέργει.

Υδρόφιλα άσματα θα κάνουν τις νύμφες να χορεύουν

γύρω απ’ την λίμνη, κάτω στην πεδιάδα, εκεί

που ο ήλιος γυρεύει το φροντισμένο κονάκι του.

Και οι εξάψεις των δέντρων

φωταγωγημένες σαν από μια στιγμή ωραίων προθέσεων

θα εξαπολύουν την χλωροφύλλη τους

ως το γλυκό νανούρισμα

που έχει το ποταμάκι για τα κουρασμένα βατράχια.

Έτσι

για να συντελεστεί το παραμύθι μας σε μία χώρα του Αδυνάτου..