Έτρεξα πάνω κάτω- πουθενά δεν σώθηκε η φωνή.
Μαύρα άλογα κάλπαζαν πιο πέρα, μες το έρμο
χωράφι
και ίδρωναν κάτω απ’ τον γελωτοποιό ήλιο.
Άκουσα την ψαλμωδία από μακριά και
συγκινήθηκα.
Κάτι άνεμοι, σαν αρχαίες θεότητες,
κουνούσαν τις απλωμένες μπουγάδες και έδραμαν κατά την κωμόπολη που ξαπλωμένη
μέσα στην κοιλάδα, ησύχαζε.
Σημείωσα τον στίχο πάνω στον φλοιό της
λεμονιάς και η οξύτητα τσίτωσε ευέξαπτα όλο το γύρω τοπίο..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου