Θα βρω μια ιδέα να
ταιριάζει στα όνειρα μου.
Ανάμεσα στα δάχτυλά
μου στέκεται
ο αέρας και
παραμυθιάζει τις νύχτες.
Ζω αρμέγοντας ιλαρό
φως.
Ανασαίνω κρύα
γαλήνη των πεθαμένων
και έξω από το
κοιμητήριο
Κρατώ ένα κεράκι
που τρεμοπαίζει η φλόγα του
Όπως για να μου
μιλούν οι νεκροί.
Εφτά ημέρες απανωτά
και πουθενά δεν κατέληξα.
Νέμομαι
απροσδιόριστο χάος.
Οι ώρες υπήρξανε
ευγενικές μαζί μου. Με φίλεψαν
Σύνεση και
μεταφυσικό ψωμί.
Τώρα κρατώ το
τριαντάφυλλο που είναι
ένα σκαρί που με
πάει κατευθείαν παράδεισο.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου