Αγαπώ την αριστοκρατική
άποψη της οξιάς που ψηλώνει ολοένα προς τον ουρανό αγνοώντας πεισματικά τα
επίγεια.
Τα κοντόφθαλμα πεύκα
κουτσομπολεύουν την χάρη της.
Το δάσος αναπνέει με
κοσμοθεωρία ύψους.
Η ανταμοιβή του ονείρου του
είναι τα πουλιά που κατοικούν κόσμους γαλάζιους και αθώα λευκούς.
Οδοιπόρος μέσα του αγαπώ την
μυρωδιά των βρεγμένων χόρτων και της στοιχειωμένης του κοκκινοσκουφίτσας.
Ο λύκος λείπει απ’ τα
παραμύθια μου.
Ο χρόνος είναι αντ’ αυτού ο
πληρεξούσιος όλα να τα γεράσει-
Δυστυχισμένα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου