Θα μείνω εδώ λοιπόν:

Μες την οθόνη μια ψιθυριστή φωνούλα διαχέεται και φτάνει

Ως τα ώτα των έτοιμων να δεχτούν

Μια παρηγοριά α-βεβαία

Απ’ οποιονδήποτε που ίσως κιόλας πουθενά δεν υπάρχει.

Έτσι συντελείται η συνειδησιακή νύχτα.

Την φοβάμαι κι ευθαρσώς αντιπαλεύω με του σκότους της την αράχνη.

Θα μείνω εδώ λοιπόν:    που η παρουσία που είμαι είναι

αποδεκτή ή και μπορεί να ενοχλεί

Αν δεν τηρηθούν οι αποστάσεις ερμηνείας των προθέσεων.

Τοκίζονται οι αγωνίες του κόσμου γύρω μου κι όλοι χρωστάμε

Μιαν καρδιά έναν νου κι ένα αίσθημα που μες σε όλα στενάζει..