Ιανουαρίου εντολή

Διαχέονται φωνούλες αβρές μες το ξημέρωμα σαν όπως

μνήμες των νερών κρατούν την μουσική μιας πηγής ψηλά

μες το ωραίο κατρακύλισμα

πάνω στων βράχων την αψάδα.

Συγκομιδή από ιερά στάχια κάτω από τον ολόχρυσο ήλιο

λεφούσι των πουλιών που ζητούν την ζωή

πεταλούδες που αποθεώνουν το σήμερα.

Το τσέρκι τ’ ουρανού ανάβει

και οι γιρλάντες του φωτός μεγιστοποιούν το γαλάζιο

απ’ άκρη σ’ άκρη.

Βλέπω το πλοίο που ξεμακραίνει βυθισμένο

στον καημό.

Μια ξενιτιά που ήτανε για σένα και για μένα.

Κείνες τις μακρινές δύσκολες εποχές.

Κόσμος σαν από καθαρό γυαλί και όνειρο.

Κι όταν τα καταγράφω αυτά, Ιανουαρίου εντολή να είναι πάντα

ο κόσμος ωραίος μέσα μου..