Από ποιές αγκαλιές βγήκε ο Ιούνιος;
Κάτι γατιά που
νιαουρίζουν
κάτω στον κήπο,
πάνω στην χλόη,
κάτι ψίθυροι
που δένουν το απόγευμα με την νύχτα, όταν αγκυροβολεί
το φεγγάρι πάνω στα κυκλώματα των άστρων και ο ουρανός
αυτά που έχει τα σέβεται γιατί
η μέρα του κλέβει τα πιο επιβλητικά
φωνήεντα και τα αποθέτει μες τον κήπο
με τις τριανταφυλλιές. Κάτι νομίσματα
που ακυρώθηκαν, κάτι λόγια που πια δεν έχουν σημασία
γραπώνουν το καλοκαίρι από τα μαλλιά και βουρλισμένα
μελανώνουν
την σελίδα αυτή που μέσα της
φαντάζει αλήθεια ο κόσμος λίγο πιο υποφερτός…
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Κλείνεις τα μάτια αλλά ο κόσμος είναι ακόμα εκεί, ... ΣΠ
...κι αφουγκράζομαι,
ναρκωμένη στο έλεος του μακρονησιώτικου ήλιου...
νότες μελαγχολικές να ξεπηδούν
από το είναι σου,
σε μαραθώνιο άδροσο
να αλλάξουν
έμπνευση που
ταλανίζει την ευαισθησία και υποφέρει από την αναλγησία της πραγματικότητας...
λες και ήταν τάχατες ποτέ
διαφορετική η ζωή!
Αφουγκράζομαι την ευδαιμονία των μουσικών κραδασμών
μόνο που η ενορχήστρωση
αντιβαίνει
στις κρυφές επιθυμίες...
(απόσπασμα)
όμορφη μέρα,
να την χαίρεσαι.
Φιλιά,
Υιώτα
ΝΥ
Υιώτα
Στην ποίηση με ποίηση απαντάμε.
Έτσι για να γίνεται παιχνίδι ευφρόσυνο.
Σε νιώθω πάντα σε αναρρίχηση.
Μου αρέσει.
Μια ψυχή που δεν ησυχάζει ποτέ.
Φιλιά ..
Καλό ξημέρωμα!
Δημοσίευση σχολίου