Έρχομαι από το τώρα των γεγονότων

Έρχομαι από τον μακρινό ήλιο της Ελλάδας

Εκεί που οι άνεμοι αναιρούν την τύψη και κάνουν την προσευχή ευεργετική

Εκεί που τα βουνά χωρούν μες τον θαλασσινό ορίζοντα.

Τα χέρια μου ζουν την υγεία του πηλού και πλάθουν

Την σιωπή των ωρών      όπως σ’ ενός θεού το μανουάλι ανάβουν

Χιλιάδες κεριά συνοψίζοντας την αθωότητα σε ένα που κοιμάται παιδί.

Έρχομαι από το τώρα των γεγονότων πριν αυτά καταχωρηθούν

Στο πολυσέλιδο τίποτα.

                                       Διάβασα λόγια άλλων, πίστεψα πολλά

Κι άλλα δοκίμασα να υιοθετήσω που δεν μου άφησαν

του αρώματος την ουσία.

                                       Απαρνήθηκα τον μύθο, έφτιαξα την καλύβα μου

Από ονείρων στάχια και αδασμολόγητες λέξεις.

Είμαι οικουμενικός, είμαι εθνικός, είμαι αντίθετος

Σ’ αυτό που σκουριάζει την όψη του κόσμου..