Τόσες μάγισσες έχει ο Αύγουστος

Αυξομειώνονται οι ήχοι στην πρωινή εντροπία του δάσους

τα σμήνη των πουλιών καλλιγραφούν μες τους αιθέρες- αν

ξέρεις να το δεις

το θαύμα είναι τεκμήριο ψυχικό που σε αποκαλύπτει

πριν μπεις σε διαδικασία ενός φιλόδοξου θανάτου.

Τόσες μάγισσες έχει ο Αύγουστος κι όλες

σπέρνουνε μάγια

με τα φαρδιά καπέλα τους που κολυμπούν

στον ουρανό

καβάλα

σε σκουπόξυλο ταπεινωμένο

Ακούω το μαύρο σάλι τους

που πίπτει όπως νότα απόκοσμη

μες του μεσημεριού το πανηγύρι

και των πεύκων οι κορμοί

λεπροί νομίζεις χύνουν

ρετσίνι δάκρυο

που γέμει με αφροδισιακό ταμπεραμέντο

όλον τον καλοκαιρινό αέρα..