Εμένα είναι άλλης κοπής το νόμισμά μου.

Με έχουν ξανασυναρμολογήσει.. Διαλύθηκα

Κάποια στιγμή πέφτοντας μες τα δύσκολα που μου έλαχαν

Μεροκάματα. Δεν έχω θέση

Στα δείπνα των πλουσίων, στις ένδοξες βεγγέρες

Που σχίζουν οι στίχοι των λαμπρών ποιητών τον άνεμο, καθώς

Χαράσσουν δρόμο ως την αιωνιότητα.

Εμένα είναι άλλης κοπής το νόμισμά μου.

Οι λέξεις μου ασθμαίνουνε ανηφορίζοντας σιγά

Σιγά ως το αυτί ενός που θέλησε να δει μια άλλη αλήθεια.

Γράφω με αίμα τελικά.

Κοιτώ πως δεν βλέπουν οι άλλοι.

Οι σιωπές αναγνωρίζουν την αξία μου: υπάρχω!

Και φέρνω βόλτα όλους αυτούς τους κήπους που

Μου χαρίστηκαν να νοιάζομαι φυτεύοντας ζεστά κι ωραία τριαντάφυλλα.

Υπάρχω!

Με ιθαγένεια ωδική..