Κανένας να μου πει εμένα για την αρχαιόσχημη
θάλασσα. Κανένας
να μου ιστορήσει πως από πορείες των άστρων φτάνεις
ψηλά-
να μου τραγουδήσει σωστά τον λεοντόκαρδο άνεμο- κανένας
να με μάθει την πρώτη φωτιά!
Μόνος ταξίδεψα μες τα αδιάβαστα πελάγη-
μόνος να λαχταρώ..
Απόγεμα μες τον χαλκό, απόγευμα σπουδαίο!
Ακροβατεί σε ένα σύννεφο επάνω ο ουρανός·
Τοπία του ορίζοντα μαβιά ανοίγουν τις καλλίτερες
χρωματιστές εξάψεις τους επάνω
στην δαντελένια ώρα του ωραίου δειλινού!
2 σχόλια:
Πόσο όμορφο.Το λάτρεψα.<3
Γειά σου Θεοδώαρα!
Όλα καλά;
Σε ευχαριστώ!
Δημοσίευση σχολίου