Η εποχή που ταξιδεύει μ’ ένα κλικ παντού-
Χύνει το αίμα των παιδιών στα πεζοδρόμια-
Αφήνει έκθετο τον ποιητή της
Να σπρώχνει το λιθάρι του προς έναν δύσκολο ουρανό.
Κοίτα που όταν κατορθώσεις γίνεται
Να μιλάς πιο απλά κι από ήχο
Υδάτων που μέσα στην γη πάνε βαθιά
Όπως τα λόγια τα σωστά στον νου του ανθρώπου.
Ηλεκτρονικά συναπαντήματα, ιδέες
Συμπόνιας, χίμαιρες-
Αναστατώνουν για να εκφραστούν τα πληκτρολόγια,
Αλλά το μέσα μας θηρίο παραμένει
Και φαίνεται ότι νικά..
Τώρα βρες το σωστό μέτρο, την στιγμή
Που η ανάσα γίνεται γρήγορη, τον ρυθμό
Που θα χτυπήσει μες τις φλέβες το αίμα
Κι όχι να λείπεις απ’ τα γεγονότα μέσα στον καιρό. Τιμητή
Και οπαδέ κάθε επανάστασης,
Των πουλιών φίλε,
Νοσταλγέ της γόνιμης μοναξιάς-
Άθροισε τις αξίες σου- μια νότα μένει
Από συνείδηση που πολεμά να μείνει ηθική..
7.1.2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου