...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

22 Αυγούστου 2010

Ζέστα του λίθου

174.



Ζέστα του λίθου,

Εποχή καλοκαιριού

Καλοστημένου-



Σαν σκηνικό μες την ματιά μου.



Μ’ ένα ποίημα τίποτα δεν λες που δεν είναι των άλλων..



Μόνο έναν ήχο από τζιτζίκια κατέχεις-

Δυνατό κοντραμπάσο στο θέατρο μεσημέρι.



Και την σπουδή στο ύφος του πουλιού που τώρα αποδημεί

Από την κάθε του μελαγχολία.



Φούρνοι. Κρανίδι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου