ΚΑΝΩ ΟΠΩΣ ΡΙΜΕΣ ΝΕΡΩΝ..

Έταξα στους κληρονόμους ένα νερό καθαρό-

Αφήνω το γυμνό φεγγάρι

Να μπαίνει από παντού στην κάμαρα



Τρυπώντας τα φουσάτα των γαλάζιων σεντονιών,

Μπαλώνοντας τον άδειο σκύλο ήχο..



(Άμα δεν θέλεις να καταλαβαίνεις δεν μπορείς)



Αισθήματα παράξενης πυρακτώσεως

Παραπατούν επάνω μου-

Σιτίζομαι με ονείρων μύθο..



Κι όπως δεν έχω τίποτα δικό μου άλλο απ’ την πιο ανάλαφρη

Μοναξιά που τόσο γλυκά με σκεπάζει

Του αγγέλου ακούω καρδιοχτύπια-



Κάνω όπως ρίμες νερών

Που τρέχοντας ακολουθούν την θάλασσα

Και τον αρχαίο βηματισμό της νύχτας..