Καλά λοιπόν περιφρονώ τον χρόνο..

187.



Καλά λοιπόν περιφρονώ τον χρόνο..

Ξέρω ότι έτσι κι αλλιώς με πολεμά.

Και θα νικήσει κιόλας!



Όμως εγώ με τις λεξούλες μου τον κατατρώω-

Όπως



Να μυρίζουν λουλούδια,

Σ’ ένα μακρινό κοιμητήριο

Κι οι νεκροί

(αναστατωμένοι)

- άνοιξη! -

Να συγκεντρώνονται μπροστά στην πύλη



Ολόγυμνοι,



Και ύστερα



Πιασμένοι χέρι χέρι να βαδίζουνε προς τα βουνά!