Χαράματα

Κρατά την υπόσχεσή του ο άνεμος αλλά είναι αγρίμι

που χάνεται στον χρόνο το απόγεμα.

Οι φούστες των κοριτσιών σηκώνονται, οι προθέσεις

Των πουλιών είναι ωδικές- ποιός ευθύνεται

Γι αυτήν την ξαφνική μοίρα της ζέστας

Που καρφώνει τον τζίτζικα

Πάνω στο πεύκο και η ζωή του είναι μυζητήρας;


Στο ρολόι οι λεπτοδείχτες έχουν μια τέλεια έξαψη

Τίποτα δεν υφίσταται, οι διαμαντένιες

Πνοές των λουλουδιών κομίζουν απερίφραστα

Αρχέγονη θλίψη.

Όπως εάν θα στόλιζες έναν παράξενο άφαντο επιτάφιο

Όπου κοιμόνταν μέσα του ο Άδωνης ή ο Χριστός.


Ξέρει ο νους, ταξιδεύει υπέροχα

Γρηγορότερος όλων- κι αν δεις

Τα κατορθώματα του είναι ένα καλλιτεχνικό

τίποτα που όλο και κάτι πιο υπέροχο έχει.


Μην επιχειρείς να ερμηνεύσεις τον κόσμο, εσένα

Που χαίρεσαι που τραγουδούν το πρωί τα πουλιά- ξύπνα

Χαράματα όπως συνήθιζες και δέξου

Αυτό το λίγο φως που έρχεται σαν δώρο

Που σου κάνε ένας παράξενος που δεν λατρέψαμε ποτέ θεός..