159.
Ίσος κόπος και ίση απόχτηση
Ίση χαρά και ίση λύπη-
Ακούγεσαι δεν ακούγεσαι μέσα σε τόση σιωπή!
Οι άνθρωποι μηχανές απαξίωσης
Παίζουν παιχνίδι ματαιοδοξίας·
Ξέχασαν
Την προσευχή του απλού προσκυνητή
Που αγάπαγε το δέντρο.
Τώρα φεύγουν μες σε πιο μεγάλα όνειρα
Καταστρέφοντας την ευπρέπεια και το σέβας
Και την σωστή
Υψωμένη ψυχή
Που δεν ξέρει σύνορα γιατί την σάρωσαν οι αγρύπνιες.
2 σχόλια:
Για να σκεφτώ Στρατή:
"Και την σωστή
Υψωμένη ψυχή
Που δεν ξέρει σύνορα γιατί την σάρωσαν οι αγρύπνιες. "
Τι μπορώ να γράψω έστω για το παραπάνω. Δεν θα γράψω τίποτα για να μάθεις να γεννάς τέτοιες εικόνες. Εικόνες; Ούτε . Δηλαδή δεν βρίσκω λέξεις να δώσω έναν χαρακτηρισμό. Την πάτησες Στρατή με αιχμαλώτισες!!
Αμ έτσι ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΕ..
Άσε μας να νικήσουμε κι εμείς καμιά φορά!
Την καλησπέρα μου!
Δημοσίευση σχολίου