Τι σχέση έχω εγώ μ' όλα τα τίποτα που οργανώνω;

Τι σχέση έχω εγώ μ' όλα τα τίποτα που οργανώνω;

Τόσο αγχώθηκαν οι μνήμες μου να επιβιώσουν

Που δεν βρίσκω πια τίποτα, όλα μπλοκάρουν

Και χρησιμοποιώ μια νιόκοπη γλώσσα

Να πω ένα παρόν που δεν ξέρω κι εγώ.

Ζαλισμένος, κουτός… φοβάμαι την επερχόμενη μπόρα.

Κι όμως με λάθη κι άθροιση λαθών επιβιώνουμε.

Αλλά των λεχθέντων μου η ιστορία

Μήπως δεν είναι πάντα ιστορία πόνου;

Κρατώ από γενιά των μονομάχων.

Ξέρεις: θυσιάζεις ζωή για την τέρψη των άλλων.

Εσύ δεν έχεις δικαιώματα, είναι η αοριστία

που σε σκλαβώνει

Και ούτε έχουνε υπόσταση οι πατρίδες.

Λυπήθηκα που το αίμα δεν είναι το πολυσύλλαβο

μυστικό που στα νιάτα μου ήξερα.

Τώρα νομίζω είναι λάθος μας αυτή η πλεύση

Που πάει το πλοίο της καρδιάς μας προς την ξέρα της καταστροφής.