Η εποχή.

Οι πιο φιλόδοξες γιορτές του πνεύματος

Ασθμαίνοντας γονυπετούν μπρος στις οικονομίες.



Ποιόν αφορά μια ποίηση που ερωτεύεται

Αρχαίους σκοπούς μες την ψυχή μας;



Τώρα η εποχή είναι στεγνή

Μολύνει όλα τα σύμπαντα

Ατμοσφαιρικά

Ταχυπλοεί σε θάλασσες χιμαιρικές

Κουράζει μία θολωμένη όραση

Δημιουργεί τα ψυχολογικά μας αποστήματα.



Επινοεί την καινούρια ηθική

Των πραγμάτων

Χωρίς ίχνος φιλότιμου

Απολυμαντικού ανέμου

Φυλλοροεί σ’ ένα βιβλίο που οι σελίδες του μυρίζουνε



Πολυκαιρία και σαράκι νικοτίνης..