189.
Απ’ όλα τα λουλούδια το ύφος είναι που θαυμάζω!
Το απλόχερο χαμόγελο που κλέβει την παράσταση ενώ εσύ κοιτάς!
Έτσι που κάποτε νομίζω θα βρεθώ σε μία άλλη χώρα
Που θα την κατοικούν μόνο πουλιά.
Και όνειρα.
Και θα ‘ναι εφικτά όσα ποτέ δεν κατορθώσαμε!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου