Ξέροντας τα απλά υλικά που φτιάχνεις μια ψυχή και ένα ποίημα!

157.



Όταν όλα τελειώσουν, μια εξομολόγηση θα είναι ανάγκη



Σε πουλί πρωινό, μυστηριακόν ιερέα

Που απ’ την εποχή του λίθου σίγουρα θρησκεύει

Κι απλώνει νότες στον αρχαίο ουρανό.



Θα καταφύγουμε στους αληθινούς εαυτούς μας-

Μια καταβύθιση σωστή.

Μέσα σου ανακαλύπτεις τα διαμάντια!



Λουλούδια θα μας αναρπάζουνε με χάρη

Την ανάσα,

Το βλέμμα.



Σμήνη των μελισσών θα πυκνώνουν κι άλλο

Τον λαγαρό αέρα.



Θα σταθούμε εκεί.

Θα κοιτάξω ολόγυρα.

Θα κοιτάξεις.



Ξέροντας τα απλά υλικά που φτιάχνεις μια ψυχή και ένα ποίημα!