126.
Η αυγή φωτίζει ως και τα κόκαλά μου.
Αν ζω ή αν πέθανα δεν ξέρω.
Μ’ αγγίζει τρυφερά ο οξύτατος Ιούλιος.
Σε χαιρετώ σώμα μου, σε κατέχω-
Ευθεία της σάρκας επιβολή.
Θέλω την ηδονή σου, ο πόθος σου
Με κατατρώει και με ανυψώνει και με κυβερνά.
Να βρεθούμε μέσα σε άλλα ποιήματα
Πιο χαρούμενα απ’ αυτά. Να χαρούμε
Τα φρούτα των αισθήσεων-
Χωρίς κουκούτσι πια
της όποιας συστολής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου