161.
Ρίζες γραπώνονται σχεδόν από το χώμα και σχεδόν από το απίστευτο
Κι ορθώνουν πάνω τους ωραία δέντρα.
Οι χτύποι της καρδιάς μας παντού θα ακούγονται.
Λαχανιασμένος μέσα στον ζεστό αέρα πάω-
Ανάμεσα απ’ τις πανύψηλες οξιές.
Θρησκεία αυτά και με τον νου μου προσκυνώ!
Ένα πουλί που τραγουδά είν’ ένας ψάλτης αφιερωμένος πάντα
Στον ύμνο της γλυκιάς ζωής.
Γάμος η αλήθεια με την φαντασία.
Χτυποκάρδι πρωινό που ασπάζεται ο άνθρωπος
Τόσον θεό που γύρω του υπάρχει-
Χτυποκάρδι που άξια κάνει την ανάσα και να ζεις πιο γλυκό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου