140.
Δικαιούμαι ένα δευτερόλεπτο που ο καθένας μας κοιτά μες την ψυχή του
Και τρομάζει μετά.
Παλεύουν μέσα μου διάφοροι κόσμοι.
Δεν φτάνει η φωνή μου ως τον ουρανό.
Αν σωπαίνω είναι για να μην τρομάζουν τα πουλιά.
Κατέχω το ελάχιστο τίποτα.
Δικαιούμαι μια σιωπή νοηματική σ’ έναν θνητό γύρω μου κόσμο.
Να μην μου αφαιρεθεί η καρδιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου