QUO VADIS?

Τι με διδάσκεις που το ξέρει μόνο η ζωή και το ζηλεύει ο θάνατος;



Πουλιά είναι οι επιθυμίες μου-

Ο άνεμος φρεσκάρει την ορθομαλλούσα χλόη,

Ανανεώνει την σελίδα της-

Άσπρο φόντο κι άσπρα όλα-

Μια σκέψη θεού απραγματοποίητη μέσα στην μέρα,

μια φωταψία που αναστατώνει την ταξιαρχία των λουλουδιών..



Ένας κενός στίχος από θάλασσα

ανοίγει αινιγματικές αγκύλες

για να χωρέσει η νύχτα…



Ένα λιγοστό φως που και με την ακοή το πιάνεις-

λες και χλιμιντρά…



Στα παρόχθια σπίτια οι άνθρωποι έχουν έναν οκνηρό εαυτό

που θρυμματίζει κάθε αισιοδοξία



Θα φύγεις, θα ξανάρθεις-

Επιστροφές σε μια αιώνια προσπάθεια

να φτάσεις έναν άλλο εαυτό..



Τα μάτια σου

βλέπουν με τόσους τρόπους την αλήθεια

που γίνεται να είσαι εσύ κι όμως και κάποιος άλλος

ο ίδιος σου εαυτός..