Νιώθω μέσα μου να πεθαίνουν πράγματα

14.



Νιώθω μέσα μου να πεθαίνουν πράγματα, να μ’ εγκαταλείπουνε

τα αισθήματα, φοβισμένος να ζω

από εμένα..

Είχα τόση έρημο μέσα μου τελικά;



Να καιροφυλακτεί ο χρόνος να μου αρπάξει

τις τιποτένιες πια περιουσίες μου… Κι ας έχω

συλλέξει επίμονα αυθεντικές εικόνες

του μυαλού που αξίζουν

όλα τα λεφτά..



Ένα μουσείο είμαι μ’ απολιθωμένες σκέψεις, ιδέες που έγιναν

λίθινες

-γιατί τις φύσηξε αλλιώς ο αέρας..

Μα χαίρομαι



που ένας λόγος μου σφύζει από αίμα και αναπλάθει

όλη την σοφία των αιώνων- και κρατώ

μία λέξη ελάχιστη που περιέχει

άβυσσο

και φως..