...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

9 Σεπτεμβρίου 2010

θλίβομαι και δεν είμαι κανείς

Με κουλτούρα δανεισμένη από τα παράθυρα των τηλεοράσεων

και πώς να ζει ένας άνθρωπος που η γνώμη του

όσο μεγαλώνει λαφραίνει;



Και τι έχω εγώ

Που θλίβομαι και δεν είμαι κανείς

Που θέλει να έχει πατρίδα..

Πώς έφτασαν να σβήσουν μέσα μου τα ερείσματα που ήθελαν τα σύμβολα μιας πατροπαράδοτης ευαισθησίας ψηλά;

Πώς γράφονται πια μέσα μου αρχαιοκάπηλες οδύνες;



Ο άπατρις θα κάνει

τα πάντα για να αιματοκυλήσει έναν ουρανό..

Και ποιόν συμφέρει;

Σαν να λειτουργεί στοιχειοθετώντας επί ενός αοράτου

Πιεστηρίου.. Ποιός λαδώνει

Αυτά τα γρανάζια; Κι ο κόσμος συνθλίβεται

Κάτω από την μη έχουσα μέλλον ανοργάνωτη κοινωνία του..

Όλα δείχνουν ότι χρησιμοποιώντας λάθος τον άνθρωπο

Ο κόπος σου θα ανταμειφτεί με τόσο πόνο

που δεν θ' ακουμπάς ησυχασμένος κάποτε

Σε κανένα χώμα-

Θα σε βρικολακιάσουνε τα κρίματα..

2 σχόλια:

Phivos Nicolaides είπε...

Εξαιρετική δημοσίευση και ωραιότατη ιστοσελίδα. Καλημέρα από Λευκωσία.

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Καλησπέρα Φοίβο!
ωραιότατες οι σελίδες σου!
Μοσχοβολάνε Ελλάδα..
Σ' ευχαριστώ για το ταξίδι!
Χαιρετώ την ακριτική Λευκωσία!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου