Πυροβολώ μέσα στην μνήμη μου πολλές φορές μα ξέρω
Ότι εκεί υπάρχω μοναχά εγώ..
Ποιόν να σκοτώσω; Μόνο εγώ υπάρχω..
Αν ακουστεί ένας θάνατος θα είναι ο δικός μου.. Ωστόσο
Πίσω από λόγια κρύβομαι..
Παίζω τον ρόλο του κομπάρσου σ’ ένα θέατρο ζωής
Που δεν μου ανήκει..
Γνωρίζω
Ότι στο τέλος και το θύμα θα το παίξω μιας
Και ξέρω ότι σκοτώνουνε αυτές οι σφαίρες λέξεις..
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
Σε καλώ σε παιχνίδι:http://vazoumar.blogspot.com/2010/09/blog-post.html
οι λέξεις μου...
κρυμένο δάκτυλο...
πίσω από μια σκανδάλη...
κραυγή κι ελπίδα...
να υπάρξω...
μέσα σε μια στιγμούλα ...
κι ας μη μου ανήκει!!!!
Μινωΐτισσα
επισκέφτηκα τις σελίδες σου. Μου άρεσαν.
Ευχαριστώ για την επίσκεψη!
Καλημέρα!
Despina
οι λέξεις μου...
κρυμένο δάκτυλο...
πίσω από μια σκανδάλη...
Πολύ όμορφο ακούγεται αυτό..
και μήπως έτσι δεν είναι;
Καλημέρα!
Δημοσίευση σχολίου