...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

22 Σεπτεμβρίου 2010

Κοίταξε μέσα σου τώρα!

6.



Κοίταξε μέσα σου τώρα!

Εκείνο που ανακαλύπτεις να σε κάνει αθώο - σε κάνει

να ζεις ανάποδα:

από τον γέροντα προς το παιδί..

Ανακαλύπτεις

τον εαυτό σου του μέλλοντος.



Εσύ που δεν είσαι σαν όλοι

είσαι κι όμως αυτοί..

Είναι βαθιά

αποτυπωμένοι μέσα σου:

Βλέπεις

μες απ’ τα μάτια τους,

ακούς

από τ’ αυτιά τους,

μιλάς

αρχίζοντας απ’ τα φωνήεντα

που αυτοί αγαπούν.



Ώ ουρανέ!

Βαθιά μου ριζώνεις τις νύχτες

με τ’ άστρα σου..

Κι από το κράτος το αρχαίο των Μυκηνών

έρχονται έρχονται οι ψαλμωδίες σου..



Χρυσά διαδήματα, πόρπες

χρυσές, χιτώνες

πορφυροί, ενώτια

χρυσά- και η βασίλισσα

που ανέβαινε αγέρωχη τα σκαλοπάτια

προς το παλάτι που άγγιζε τον ουρανό..



Κοιτάζω μέσα μου τώρα..



Ένα πιο μυστικό που ακούγεται σαν την φλογέρα ακόμη

και σήμερα πιο πέρα απ’ τα γύρω

βουνά,

πλανιέται σαν μια σκέψη εξακριβωμένη λευκή

στον αέρα..



Κάπου θα σφάλλει λες ο χρόνος Αίγισθος! Κάπου

θ’ αρχίσεις να φαντάζεσαι πως είσαι ο Αγαμέμνονας

που ένευσε μεμιάς και όλα σίγησαν-

ακόμη και τα λεύτερα πουλιά!

2 σχόλια:

nameliart είπε...

Ο Αίγισθος! Καρπός της πιο ανίερης συνουσίας, κατά συρροή (…που λένε και στα δελτία…) δολοφόνος, αδίστακτος και σφετεριστής… Όπως και ο χρόνος… Μου άρεσε πολύ όλο το ποίημα, μα ακόμη περισσότερο αυτό το «ο χρόνος Αίγισθος»…
Αφήνει ίσως μια ελπίδα ότι μπορεί και ο χρόνος να μην είναι εν τέλει αήττητος;..
Τη καλησπέρα μου!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Μα ο χρόνος δεν είναι αήττητος..
Κάποιοι καταφέρνουν και του σκαρώνουν την φάρσα να του κλέβουν την αθανασία.
Όμως εμείς ας ζήσουμε με την ελπίδα να τρωθεί από τα έργα μας ανεπανόρθωτα..
Καλό απόγεμα nameliart!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου